گارنی GARNI

سفیر روسیه در تهران مطرح کرد: پایان تحریم تسلیحاتی باعث تسهیل تعامل نظامی‌تهران-مسکو می‌شود

سفیر روسیه در تهران در گفت و گو با یک رسانه کشورش ضمن تاکید بر تداوم همکاری نظامی‌ایران و روسیه، مواضع کشورش را درباره لغو تحریم تسلیحاتی ایران بیان کرد.

به گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری روسی اینترفکس، لوان جاگاریان سفیر روسیه در تهران در گفتوگو با این شبکه در پاسخ به این که آیا با پایان یافتن تحریم تسلیحاتی ایران، به طور کلی در همکاری نظامی‌میان تهران-مسکو فرصت‌های جدیدی پیش خواهد آمد، گفت: به پایان رسیدن تاریخ تحریم تسلیحاتی ایران در تاریخ ۱۸ اکتبر، بدون شک موجب تسهیل تعامل ما با تهران در این زمینه خواهد شد. چشم اندازهای مشخصی در حال شکل گیری در این راستا هستند.

جاگاریان ادامه داد: معلوم نیست که چرا این موضوع در مطبوعات و جمع‌های عمومی‌و سیاسی برخی کشورها تحرکاتی ایجاد می‌کند. از دیدگاه ما، هیچ اتفاقی خارق العاده‌‌‌ای نخواهد افتاد. در عین حال باید تاکید شود که روسیه همواره به شکل جدی به هنجارهای قوانین بین المللی عمل کرده و سرسختانه بر تعهداتش پایبند است. درباره تحریم‌های ثانویه هم چنین است. روسیه قدرتی بزرگ است و واشنگتن نخواهد توانست ما را با این تهدیدها بترساند.

سفیر مسکو در تهران در پاسخ به این که آیا ایران از فرصت لغو این تحریم برای قوی تر کردن جایگاهش و شدت بخشیدن مقابله با رقبای منطقه‌‌‌ای استفاده خواهد کرد، توضیح داد: ایران با عربستان سعودی و برخی دیگر از کشورهای حوزه خلیج فارس روابط به شدت سختی دارد. تا حد زیادی، این تنش به خاطر حضور گسترده نظامی‌آمریکا در منطقه و خط مشی همیشگی واشنگتن برای تزریق تسلیحات به برخی کشورهای خاورمیانه است.

او افزود: این واقعیت، همراه با فعالیت پایگاه‌های نظامی‌متعدد آمریکا در این بخش از جهان و رویکرد خصمانه واشنگتن در برابر حکومت ایران که به وضوح بیان شده است، باعث ایجاد نگرانی‌های جدی در تهران می‌شود. ایران مانند هر کشور مستقل دیگری در چنین شرایطی کاملا حق دارد توان دفاعی نیروهای نظامی‌اش را بالا ببرد.

جاگاریان همچنین بیان کرد: روسیه چند بار طرح‌های صلحی با هدف عادی کردن شرایط و ایجاد گفتمانی سازنده میان طرف‌های منطقه پیشنهاد کرده است. از دیدگاه ما، حسن نیت کشورهای منطقه همراه با کمک موثر و مثبت قدرت‌های جهانی، دست یافتن به پیش رفتی چشم گیر در روند ایجاد ثبات در این منطقه بی ثبات جهان را ممکن می‌سازد. روسیه در مدت ریاست دوره‌‌‌ای شورای امنیت سازمان ملل در این اکتبر، قصد دارد هر تلاشی در این زمینه انجام دهد.

https://alikonline.ir/fa/news/political/سیاسی/item/14049-سفیر-روسیه-در-تهران-مطرح-کرد-پایان-تحریم-تسلیحاتی-باعث-تسهیل-تعامل-نظامی-تهران-مسکو-می‌شود

زادروز

هنری برگسون (به فرانسوی: Henri Bergson) (زاده ۱۸ اکتبر ۱۸۵۹ – درگذشته ۴ ژانویه سال ۱۹۴۱) فیلسوف یهودی مشهور فرانسوی بود.

وی زاده پدری لهستانی و مادری انگلیسی بود؛ و در ۱۸ سالگی جایزه‌ای ویژه در ریاضیات را به خاطر حل مسئله‌ای مطرح شده از سوی پاسکال دریافت نمود. اما برگسون تحصیلات ریاضی خود را پی نگرفت و به دنبال تحصیلات آکادمیک در رشته‌های فلسفه و روانشناسی رفت و نخستین اثرش را در سال ۱۸۸۶ میلادی با عنوان «انگیزه ناخودآگاه در حالتهای هیپنوتیز» در حالی به رشته تحریر درآورد که اثر معروف زیگموند فروید و بروئر در مورد هیستری تا ده سال پس از آن یعنی در سال ۱۸۹۶ میلادی منتشر نشد. همین علاقه وافر برگسون به نقش خاطرات ناخودآگاه در قوه شناخت باعث شد وی به سرپرستی انجمن تحقیقات روانی لندن برگزیده شود.

او که پیش‌تر از این به عضویت مؤسسه و پژوهشگاه علوم اخلاقی و سیاسی درآمده بود در سال ۱۹۱۴ میلادی عضو پژوهشگاه فرانسه شد و در ۱۹۲۸ میلادی توانست جایزه نوبل را تصاحب کند.

وی پس از جنگ جهانی یکم در امر پیشبرد تفاهم بین‌المللی فعال بود و همچنین مدتی ریاست کمیته همکاری معنوی را که توسط جامعه ملل بنیاد گذاشته شده بود را بر عهده داشت تا اینکه بیماری و ضعف جسمی‌باعث شد وی کناره‌گیری نماید.

کتاب معروف وی یعنی «تحول خلاق» در سال ۱۹۰۷ میلادی منتشر شد و وقتی این کتاب پنج سال بعد به زبان انگلیسی منتشر شد برتراند راسل ابراز داشت که «برگسون می‌خواهد ما را به زنبورهایی که قوه شهود دارند تبدیل کند». به اعتقاد راسل نمی‌توان برگسون را در هیچ دیدگاه نظری از جمله در تجربه‌گرایی، واقع‌گرایی یا ایده‌آلیسم طبقه‌بندی کرد. البته در ترازوی نقد و سنجش آراء دهه۱۸۹۰ تا ۱۹۰۰ وی در کفه شهود گرایی جای می‌گیرد.

وی اثر برجسته‌اش را در سال ۱۹۳۲ با عنوان «دو سرچشمه اخلاق و دین» منتشر کرد. در این کتاب وی دو نوع دین را متصور می‌شود که یکی را دین سکون یا طبیعی و دیگری را دین حرکت می‌نامد، و برای هر یک منشأ جداگانه‌ای ذکر می‌کند:

دین سکون یا طبیعی؛ وسیله‌ای که طبیعت برای محافظت هیئت اجتماعی برمی‌انگیزد، در برابر عقل که باعث انفراد، تنهایی و جدایی شخص از دیگران است. منشأ این دین سه مسئله‌است به این شرح:

1.در میان موجودات هستی تنها انسان است به مرگ آگاه است و می‌داند که فناپذیر است و این آگاهی موجب تألم خاطر وی می‌شود. از طرفی برای زندگی در دنیا شور و نشاط لازم است و عقل انسان را با آگاهی دادن وی از مرگ این نشاط را از وی می‌گیرد، اما فطرت انسان برای جبران این فقدان نشاط در انسان آخرت را برای انسان متصور می‌شود و او را به زندگی امیدوار می‌کند.

2.چون میزان قدرت اجتماع مخصوصاً در ابتدای تشکیل به وجود افراد وابسته‌است، بنابراین بقای این اشخاص برای اجتماع واجب است، به طوری که نیازمندند این اشخاص را حتی پس از مرگشان موجود و حاضر بدانند و این امر باعث مرده پرستی می‌شود و باعث می‌شود خداوندی برای آنها قائل شوند و داستانهایی برای آنها بسازند و به مرور زمان و بقای آن افراد وفات یافته را بنابر اعتقاد خود با وجود یک بدن لطیف متصور شوند که لطافت آن بدن به تدریج باعث اعتقاد به روح می‌شود.

3.انسان به واسطهٔ قوهٔ درک و فهم خود و این که می‌بیند از آینده و سرنوشت خود ناآگاه است متزلزل و نگران می‌شود؛ پس عقلش به این تمایل پیدا می‌کند که به غیب توسل جوید و معتقد به وجود خداوندان و اشخاص فوق‌العاده‌ای شود که در امور زندگی وی مؤثرند و عملیات سحر و جادو و امثال آن و حتی خدایان اساطیری در یونان و روم و ایران از همین احساس نگرانی سر منشأ می‌گیرد.

دین حرکت؛ این نوع دین مبدأ عالی دارد و مبدأ آن همان دانشی است که در انسان عقل را به وجود می‌آورد. از آن مایه دانش در انسان قوه اشراقی به ودیعه گذاشته شده‌است که در عموم، به حال ضعف، ابهام و محو می‌باشد؛ ولی ممکن است که قوی شده تا آنجا که شخص متوجه شود آن اصل اصیل در او وجود دارد. به عبارت دیگر اتصال خود به مبدأ را در می‌یابد و آتش عشق در او افروخته می‌شود، هم نگرانی که از عقل در وجود انسان به وجود آمده مبدل به اطمینان خاطر می‌گردد و هم باعث می‌شود انسان به جزئیات توجهی نکند و به‌طور کلی به حیات تعلق می‌گیرد.

سالمرگ

مرتضی کیوان (۱۳۰۰ خورشیدی اصفهان − ۲۷ مهر ۱۳۳۳ تهران) شاعر، منتقد هنری، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی عضو حزب توده ایران بود.

مرتضی کیوان در روزهای پس از کودتای ۲۸ مرداد، در حالی که سه تن از نظامیان فراری سازمان نظامی‌حزب توده را در خانه خود پنهان کرده‌بود، دستگیر و به جرم «خیانت»، در ۲۷ مهر ۱۳۳۳، در زندان قصر تیرباران شد.

مرتضی اولین ویراستار ایرانی و پایه‌گذار انجمن ادبی شمع سوخته بوده‌است. وی همچنین کارمند و بعدها در دوران وزارت دکتر فاطمی، معاون وزیر در وزارت راه دولت مصدق بود.

کیوان به ادبیات روسیه تسلط کامل داشت و نوشتارهای بسیاری دربارهٔ آن نوشت. مدیریت داخلی مجله «بانو»، دبیری مجله «جهان نو» و عضویت در هیئت تحریریه مجله «کبوتر صلح» در دهه ۱۳۲۰ و آغاز دهه ۱۳۳۰ از عمده مسئولیت‌های فرهنگی و روزنامه‌نگاری او بود.

مرتضی کیوان از سال ۱۳۲۴ به عضویت حزب توده درآمده و در کنار فعالیت سیاسی در این حزب، سردبیری مجلات و روزنامه‌های مختلفی را نیز بر عهده داشت.

او با تسلط و چیره گی قابل تحسینی که بر روی ادبیات مدرن چپ دنیا داشت به دُرستی حلقه اتصال بسیاری از شاعران و نویسندگانی نظیر احمد شاملو، سیاوش کسرایی، مصطفی فرزانه، هوشنگ ابتهاج، نجف دریابندری و ... بوده‌است. احمد شاملو، نیما یوشیج، سیاوش کسرایی، سایه و احسان طبری در سوگ او شعرهایی سروده‌اند.

بعد از کودتای ۲۸ مرداد در روز ۳ شهریور ۱۳۳۳ مرتضی کیوان به همراه چند افسر فراری ارتش که به خانه وی پناهده شده بودند توسط کودتاچیان دستگیر شد. وی در هنگام بازداشت دوران سربازی خود را در نیروی دریائی شاهنشاهی می‌گذراند. مرتضی کیوان در سحرگاه روز ۲۷ مهر ۱۳۳۳ تیرباران شد. مرتضا تنها غیرنظامی‌گروهِ موسوم به سیامک بود که اعدام شد.

هوشنگ ابتهاج در وصف او سروده

«من در تمام این شب یلدا

دست امید خسته خود را

در دست‌های روشن او می‌گذاشتم

کیوان ستاره بود

با نور زندگی کرد

با نور درگذشت.»

احمد شاملو آن سال را چنین توصیف می‌کند: «سال بد/ سال بد/ سال اشک/ سال شک/ سال روزهای دراز و استقامت‌های کم/ سالی که غرور گدایی کرد/ سال پست/ سال درد/ سال عزا/ سال اشک پوری/ سال خون مرتضا.»

به گفته دختر سیاوش کسرائی، پدرش علاقه زیادی به مرتضی کیوان داشت و هرگاه اسم مرتضی کیوان که می‌آمد، اشک در چشم پدرش (سیاوش کسرایی) جمع می‌شد

شاهرخ مسکوب می‌گوید در زندان دو چیز او را زنده نگه داشت، یکی مادرش و دیگری یاد دوستش مرتضی کیوان، که در مهرماه همان سال تیرباران شده بود.

در سال ۱۳۸۲ کتابی با نام کتابِ مرتضی کیوان به‌کوشش شاهرخ مسکوب توسط نشر کتاب نادر منتشر شد.

کتابِ مرتضی کیوان شامل نوشته‌ها و سروده‌ها به قلم پوراندُخت سلطانی، محمدعلی اسلامی‌نُدوشن، ایرج افشار، احمد جزایری، نجف دریابندری، سیاوش کسرایی، محمدجعفر محجوب، شاهرخ مسکوب، هوشنگ ابتهاج، احمد شاملو، احسان طبری، سیاوش کسرایی، فضل‌الله گَـرَکانی، محمود مشرف‌آزاد تهرانی، نادر نادرپور و نیما یوشیج است. بخش‌های دیگر کتاب شامل نامه‌ها و نقدهای ادبی مرتضی کیوان است. این کتاب پس از شانزده سال توسط انتشارات فرهنگ جاوید تجدید چاپ شد.

سالمرگ

محمود ذوالفنون (زادهٔ ۱۲۹۹ در آباده - درگذشتهٔ ۲۷ مهر ۱۳۹۲ در سن‌خوزه، کالیفرنیا)، نوازندهٔ ایرانی ویولن بود.

محمود ذوالفنون در سال ۱۲۹۹ خورشیدی در آباده متولد شد. پدر او، حبیب ذوالفنون سازنده و نوازنده تار بود و برادرش جلال از نوازندگان بنام سه تار و از شاگردانش بود.

از کودکی تحت تأثیر نوای تار پدر، به موسیقی روی آورد و از ۱۱ سالگی با نواختن تار آشنایی پیدا کرد

بعد از چندی به ویولن علاقه‌مند شد ولی به علت کمبود استاد ویولن در آن زمان، نوازندگی ویولن را با ویولنی که خودش ساخته بود بدون استاد پیش خود شروع کرد

در سن ۲۰ سالگی از زادگاه خود راهی شیراز شد و در آنجا با یکی از مهندسین یک کارخانه قند که اهل لهستان بود و ویلن می‌نواخت آشنا شد و اصول نواختن ویولن را نزد او آموخت

او در سال ۱۳۲۰ به تهران آمد و در اولین فرصت به کلاس ابوالحسن صبا رفت و از تجربیات وی استفاده کرد. او همچنین تکنیک‌های نوازندگی ویولن را نزد روبیک گریگوریان فرا گرفت

وی بعدها جانشین ابوالحسن صبا در کلاس‌های وی شد. ابوالحسن صبا از روی شوخ‌طبعی وی را «ویولن‌فنون» صدا می‌کرد. او پس از مدتی به ارکستر انجمن موسیقی ملی به رهبری روح‌الله خالقی پیوست. وی تقریباً از ابتدای تأسیس رادیو تا سال ۱۳۵۴ با این سازمان همکاری داشت.

او در سال ۱۳۵۵ به آمریکا مهاجرت کرد؛ و در ارکستری مشغول به نوازندگی شد و به تدریس خصوصی ویولن پرداخت. از شاگردان محمود ذوالفنون می‌توان به فرید فرجاد (نوازنده ویلون)، مرضیه و حافظ مدیرزاده (استاد موسیقی در دانشگاه سن‌فرانسیسکو) اشاره کرد. از وی آلبومی‌به نام «نقد صوفی» در آمریکا منتشر شده‌است.

محمود ذوالفنون هفدهم اکتبر سال ۲۰۱۳ میلادی در شهر سن خوزه در سن ۹۳ سالگی درگذشت.

گروه ذوالفنون نام یک گروه موسیقی سنتی ایرانی به سرپرستی محمود ذوالفنون بود.

سالمرگ

فلورانس اسکاول شین (به انگلیسی: Florence Scovel Shinn)‏ (۲۴ سپتامبر ۱۸۷۱–۱۷ اکتبر ۱۹۴۰) تصویرگر کتاب و هنرمند آمریکایی بود که از میانه عمرش به فرقه اندیشه نو پیوست و به‌عنوان نویسنده‌ای متافیزیکی کتبی در ترویج دیدگاه‌های این فرقه نوشت.

او در یک خانوادهٔ کهن «فیلادلفیایی» به دنیا آمد و سالیان بسیار در مقام نقاش و متافیزیسین و سخنران، نامی‌پرآوازه داشت و با خدمت بزرگِ شفا بخشیدن، هزاران تن از مردمان را در گشودن گره‌ها و از بین بردن دشواری‌های زندگی‌شان، یاری نمود.

وی سال‌ها در نیویورک، دانش الهی را تدریس می‌کرد. افراد بی‌شماری در کلاس‌هایش شرکت می‌کردند و از این راه، پیام معنویت را به بخش گسترده‌ای از مردم می‌رساند.

بزرگ‌ترین راز موفقیتش این بود که همواره خودش بود، ساده و صمیمی‌و بی‌تکلف و شوخ‌طبع. هرگز نخواست قراردادی و ادیب‌مآب یا دارای نفوذی تحمیلی باشد. از این رو هزاران تن که نتوانسته بودند از طریق سنت‌های قدیمی‌تر یا حتی شامخ‌تر، پیام معنویت را دریابند یا دست‌کم در آغاز راه، کتاب‌های متعارف مابعدالطبیعه برایشان چندان جذابیتی نداشت به او پناه می‌آوردند. هرچند بسیار معنوی و روحانی بود،

معمولاً معنویت و روحانیت او در پس برخورد ساده و راحت با موضوع مورد بحث پنهان می‌شد. گرایش فنی و فرهنگستانی نداشت و با مثال‌های آشنا، عملی و روزمره آموزش می‌داد. پیش از آن‌که آموزگار حقیقت شود برای کتاب‌ها نقاشی می‌کرد.

کتاب‌های اسکاول شین در آمریکا، و برخی کشورهای اروپایی و ایران چاپ شده‌است. انتشارات کتابسرا از سال ۱۳۷۳ و همچنین نشر پیکان از سال ۱۳۸۱ به نشر این کتاب به زبان فارسی پرداخته‌اند.

کتاب‌شناسی​

بازی زندگی و شیوه آن (۱۹۲۵)

کلام تو عصای معجزه گر تو است (۱۹۲۸)

راهی نهان به‌سوی پیروزی (۱۹۴۰)

آثار منتشرشده پس از مرگ:

قدرت کلام (۱۹۴۵)

چهار اثر از اسکاول شین (۱۹۸۹)

افسون گذرگاه شهود (۲۰۱۳)

نقد​

بیشترین و اصلی‌ترین میزان تضاد وی با ادیان ابراهیمی‌اعم از مسیحیت و یهود اعتقاد به تناسخ است.

اولین بار و چندی پیش از این فرقه، انجمن تئوصوفی تلاش کرد تا تناسخ را در میان مسیحیان رواج دهد.

چند جمله از این نویسنده​

هر آنچه آدمی‌احساس یا به روشنی مجسم کند بر ذهن نیمه هشیار اثر می‌گذارد و مو به مو در صحنه زندگی ظاهر می‌شود.

جز تردید و هراس، هیچ چیز نمی‌تواند میان انسان و بزرگ‌ترین آرمان‌ها یا مرادهای دلش فاصله ایجاد کند.

اصولاً هر مرضی حاصل ذهنی ناآرام است.

شر زاییده خیالات نادرست آدمی‌است، و حاصل اعتقاد به دو قدرت: خیر و شر به جای اعتقاد به یک قدرت یعنی خدا.

تنها آن چیزهایی را به خود جذب می‌کنید که بی‌نهایت به آن می‌اندیشید.

جایی هست که غیر از تو هیچ‌کس نمی‌تواند آن را پر کند و کاری هست که غیر از تو هیچ‌کس نمی‌تواند آن را انجام دهد.

برگردان آثار به فارسی​

چهار اثر از فلورانس اسکاول شین

این کتاب تلفیق چهار اثر از این نویسنده است که به قلم خانم گیتی خوشدل به زبان فارسی ترجمه شده‌است این چهار اثر به ترتیب زمان عبارت اند از: بازی زندگی و راه این بازی (۱۹۲۵)، کلام تو عصای معجزه گر تو است (۱۹۲۸)، در مخفی توفیق (۱۹۴۰) و نفوذ کلام (۱۹۵۹). این چهار کتاب در غالب کتاب چهار اثر از فلورانس اسکاول شین در سال ۱۳۸۱ به اهتمام خانم گیتی خوشدل ترجمه شد. این کتاب ۳۶۰ صفحه دارد.

زادروز

ژان پل یکم (به لاتین: Ioannes Paulus PP. I)، (به ایتالیایی: Giovanni Paolo I) با نام اصلی آلبینو لوچیانی (۱۷ اکتبر ۱۹۱۲ – ۲۸ سپتامبر ۱۹۷۸)، پاپ و رهبر کلیسای کاتولیک بود. او فقط یک ماه و دو روز در این مقام بود. او رتبه ۲۵۵ رادر بین کل پاپ‌های تاریخ بر اساس میزان سال‌هایی که در این مقام بود را داشت. به همین دلیل او از جمله پاپ‌هایی محسوب می‌شود که کمترین مدت تصدی این مقام را در تاریخ داشته‌اند.

زادروز

ریتا هِیوُرث (به انگلیسی: Rita Hayworth) با نام اصلی مارگاریتا کارمن کانسینو (به انگلیسی: Margarita Carmen Cansino) ‏(۱۷ اکتبر ۱۹۱۸ - ۱۴ مه ۱۹۸۷ در نیویورک) بازیگر آمریکایی برنده جایزه گلدن گلوب بود.

ریتا هیورث در سال ۱۹۴۹ با علی خان محلاتی ازدواج کرد و از او دختری به نام یاسمین دارد. هیورث در ۱۴ مه ۱۹۸۷ در ۶۸ سالگی بر اثر بیماری آلزایمر درگذشت. یاسمین مادر را در طول بیماری در خانه‌اش در نیویورک نگهداری کرد و آوازه همین فداکاری باعث شد که انجمن حمایت از بیماران آلزایمر به وجود آید.

فیلم‌شناسی​

خون و شن (۱۹۴۱)

زنی با موهای شرابی بلوند (۱۹۴۱)

داستان‌های منهتن (۱۹۴۲)

گیلدا (۱۹۴۶)

بانویی از شانگهای (۱۹۴۷)

عشق‌های کارمن (۱۹۴۸)

سالومه (۱۹۵۳)

خانم سیدی تامسون (۱۹۵۳)

میزهای تک‌نفره (۱۹۵۸)

خشخاش هم گلی است (۱۹۶۶)

جوایز​

نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن فیلم درام سال1964