گارنی GARNI

روسیه: در مورد انتقال تروریست‌ها به قره‌باغ اطلاعات کامل داریم

سرگئی نارشکین رئیس سرویس اطلاعات خارجی روسیه گفت که اطلاعات کاملی را در مورد انتقال تروریست‌های خارجی به قره باغ و فعالیت آنها در این منطقه را از شرکای خارجی دریافت کرده ایم.

به گزارش ایرنا، نارشکین امروز جمعه به ریانووستی گفت: اطلاعات دقیق در مورد شرکت تروریست‌ها و ستیزه جویان از سوریه در جنگ‌های قره باغ را سرویس اطلاعات خارجی روسیه ازجمله از شرکای خود در سازمان‌های اطلاعاتی کشورهای خاورمیانه کسب کرده است.

وی خاطرنشان کرد که اطلاعاتی که سرویس اطلاعات خارجی روسیه در این مورد از شرکای خود در خاورمیانه کسب کرده دقیق است.

نارشکین افود: این اطلاعات (فعالیت تروریست‌های انتقال یافته از سوریه به قره باغ) را از شماری از کشورها، از منابع مختلف و شرکای خود و سرویس‌های همکار با روسیه در خاورمیانه دریافت کرده ایم.

فعالیت سازمان‌های اطلاعاتی ترکیه در مناقشه قره باغ

رئیس سرویس اطلاعات خارجی روسیه همچنین از نشانه‌های فعالیت سازمان‌های اطلاعاتی ترکیه در مناقشه قره باغ خبر داد.

نارشکین گفت: ما شاهد فعالیت سازمان اطلاعاتی ترکیه در قره باغ و وجود نشانه‌هایی از فعالیت آن در این منطقه هستیم.

سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه به تازگی گفت که شمار تروریست‌ها و ستیزه جویان خارجی از خاورمیانه در منطقه قره باغ به بیش از دو هزار نفر می‌رسد.

لاوروف پیشتر در گفت وگو با روزنامه کامرسانت چاپ مسکو اعلام کرد که روسیه از بازیگران خارجی می‌خواهد از امکانات خود استفاده کنند تا از انتقال مزدوران و تروریست‌ها از کشورهای خاورمیانه به قره باغ که شمارشان به دو هزار نفر می‌رسد، جلوگیری کنند.

وزیر خارجه روسیه ادامه داد که بدیهی است ما نگران بین المللی شدن مساله قره باغ و جذب ستیزه جویان از منطقه خاورمیانه به این مناقشه هستیم و بارها از بازیگران خارجی خواستیم که برای جلوگیری از انتقال تروریست‌ها به قره باغ و شرکت آنها در این مناقشه تلاش کنند.

ماریا زاخارووا سخنگوی وزارت خارجه روسیه نیز دیروز در نشست خبری هفتگی گفت که روسیه اطلاعاتی کسب کرده است که گروهی از ستیزه جویان از منطقه خاورمیانه به قره باغ منتقل شده‌اند و این افراد از ایدئولوژی افراطگرایانه پیروی می‌کنند.

ممانعت روسیه از ساخت واکسن کرونا در آمریکا دروغ است

رئیس سرویس اطلاعات خارجی روسیه در بخش دیگری از مصاحبه با ریانووستی گفت که ادعای واشنگتن مبنی بر جلوگیری و ممانعت روسیه از دستیابی این کشور به واکسن کرونا دروغ و بی اساس است.

نارشکین تصریح کرد: برای چنین اتهامی‌علیه روسیه دلیلی وجود ندارد.

به گزارش رسانه‌ها، ویلیام اوانین رئیس مرکز ملی ضداطلاعات و امنیت آمریکا، روسیه، چین و ایران را متهم کرد که تلاش می‌کنند مانع از دستیابی آمریکا به واکسن کرونا شوند.

https://alikonline.ir/fa/news/political/سیاسی/item/14269-روسیه-در-مورد-انتقال-تروریست‌ها-به-قره‌باغ-اطلاعات-کامل-داریم

November 6 - International Day for Preventing the Exploitation of the Environment in War and Armed Conflict

ششم نوامبر

روز جهانی جلوگیری از بهره برداری از محیط زیست در جنگ و درگیری‌های مسلحانه

روز جهانی جلوگیری از بهره برداری از محیط زیست در جنگ و درگیری‌های مسلحانه یک روز بین المللی است که هر ساله در 6 نوامبر برگزار می‌شود.

روز جهانی جلوگیری از بهره برداری از محیط زیست در جنگ و درگیری‌های مسلحانه در 5 نوامبر 2001 توسط مجمع عمومی، در زمان تصدی کوفی عطا عنان به عنوان دبیرکل تصویب شد دبیرکل بان کی مون از آن زمان نوشته است ، "ما باید از همه ابزارهایی که در اختیار داریم استفاده کنیم ، از گفتگو و میانجیگری تا دیپلماسی پیشگیرانه ، تا مانع از بهره برداری ناپایدار از منابع طبیعی برای تأمین سوخت و تأمین مالی درگیری‌های مسلحانه و بی ثبات سازی پایه‌های شکننده صلح شود. ". تقویمهای مختلفی در شبکه جهانی وب تاریخ 6 نوامبر را به اختصار عنوان "روز جهانی برای حفاظت از محیط زیست در جنگ" اعلام کرده اند .

هشدار مسکو درخصوص عواقب انتقال تروریست‌ها از غرب آسیا به قره باغ

سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه هشدار داد، انتقال تروریست‌ها از غرب آسیا به قره‌باغ می‌تواند به تسلط آن‌ها بر مناطقی در جنوب قفقاز منجر شود.

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، ماریا زاخارووا سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه امروز پنجشنبه درخصوص عواقب انتقال تروریست‌ها از غرب آسیا به جنوب قفقاز هشدار داد.

زاخارووا در نشستی خبری گفت: «بر اساس اطلاعات رسیده، در حال حاضر انتقال اعضای سازمان‌های تروریستی بین‌المللی از خاورمیانه به قره‌باغ، در حال انجام است؛ افرادی که دستشان به خون آغشته است».

سخنگوی دستگاه دیپلماسی روسیه افزود: «از مزدوران افراط‌گرا صحبت می‌کنیم. از آنجا که چنین تحولاتی خطر ایجاد مناطق تحت تسلط آن‌ها، اینبار در قفقاز جنوبی را به دنبال دارد، نمی‌تواند در این خصوص ابراز نگرانی نکرد».

پیش‌تر سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه در مصاحبه روزنامه‌ای روسی از دیگر کشور‌ها از جمله ترکیه خواست از قدرت خود استفاده کنند تا از اعزام مزدور به این منطقه خودداری شود. به گفته او، در منطقه مورد مناقشه قره باغ، حدود ۲ هزار مزدور وجود دارد.

این اظهارات در حالی مطرح شده که بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه نیز اخیراً انتقال شبه نظامیان مورد حمایت ترکیه به منطقه قره باغ را تایید کرده بود.

بشار اسد با مقصر دانستن رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه در آغاز دوباره تنشها در قره باغ گفته بود، ترکیه از ترویست‌هایی که در سوریه و سایر کشورها هستند در درگیری میان ارمنستان و آذربایجان در قره باغ استفاده می‌کند.

https://alikonline.ir/fa/news/political/سیاسی/item/14267-هشدار-مسکو-درخصوص-عواقب-انتقال-تروریست-ها-از-غرب-آسیا-به-قره-باغ

زادروز

ویلیام جیمز دورانت (به انگلیسی: William James Durant) (زادهٔ ۵ نوامبر ۱۸۸۵ – مرگ ۷ نوامبر ۱۹۸۱)، فیلسوف، تاریخنگار و نویسندهٔ آمریکایی بود.

ویلیام یک تابستان به‌عنوان خبرنگار مبتدی برای نیویورک جورنال کار کرد ولی خود را شایستهٔ این کار مهیج نیافت و به شغل آرام تدریس زبان‌های لاتینی و فرانسوی و انگلیسی و تدریس هندسه در ستن‌هال کالج در شهر ساوث اورینج واقع در نیوجرزی مشغول شد (۱۹۱۱–۱۹۰۷). در سال ۱۹۰۹ به مدرسهٔ دینی آنجا وارد شد ولی در سال ۱۹۱۱ به عللی که در کتاب انتقال شرح داده‌است از آنجا بیرون رفت. از این مدرسهٔ دینی به یک جهش، به حلقهٔ رادیکال‌ترین طرفداران اصلاحات در نیویورک پیوست و در مدرسهٔ فرر مدرن مدیر و معلم و مگردید (۱۹۱۳–۱۹۱۱) و این آزمایشی بود در آموزش و پرورش مبتنی بر آزادی. در سال ۱۹۱۲، به خرج آلدن فریدمن، که با او دوست شده و توسعهٔ افق نظر او را به عهده گرفته‌بود، اروپا را از کیلارنی ایرلند تا یالتا پیمود. در سال ۱۹۱۳ وارد دانشگاه کلمبیا شد و زیرنظر مورگن و کالکینس در زیست‌شناسی و زیر نظر وودبریج و دیوئی در فلسفه آموزش دید.

در ۱۹۱۷ دکترایش را گرفت و یک سال به تدریس فلسفه در آن دانشگاه مشغول شد. در ۱۹۲۱ به مدرسهٔ لیبرتمپل سازمان داد و آن را به مرکز پیشرفتهٔ جوانان تبدیل کرد.

با موفقیتِ کتاب تاریخ فلسفه، کار تدریس را رها کرد و در سال ۱۹۲۷ متقاعد شد تا تمام عمر خود را وقف نوشتن تاریخ تمدن کند

مهم‌ترین اثر او تاریخ تمدن، مجموعه کتابی ۱۱ جلدی است که با همکاری آریل دورانت، همسرش نوشته‌است. ویل دورانت در این کتاب توانسته‌است با استفاده از آثار مورخان دیگر (از هرودوت تا آرنولد توین‌بی)، که از ابتدای تاریخ مکتوب بشر تا کنون زیسته‌اند، مکتب نوینی از تاریخ‌نگاری را به وجود آورَد.

برخلاف دیگر تاریخ‌نگاران، که تنها تمرکزشان بر روی وقایع تاریخی و سیر تمدن بشری بود، وی در اثر خود به عوامل تمدن‌ساز در طول تاریخ نیز توجه می‌کند.

به‌نظر او، همهٔ مردمانی که در طول تاریخ خانه و مجسمه ساختند و شعر سراییده‌اند هم در شکل‌گیری تمدن نقش داشتند. ویل دورانت در کتاب درس‌هایی از تاریخ، که در سال‌های آخر زندگی خود نوشت، می‌گوید که تاریخ ملت‌ها را باید با توجه به پدیده‌های علمی‌جدید نوشت.

از جمله آثار شناخته‌شدهٔ وی در ایران می‌توان به دو اثر دیگر، یعنی تاریخ فلسفه و لذات فلسفه، برگردان دکتر عباس زریاب خویی اشاره کرد. (کتاب تاریخ تمدن او در ایران در ۱۱ جلد از سوی انتشارات علمی‌و فرهنگی به چاپ رسیده‌است)

وی با اینکه می‌خواست کشیش شود اما در دانشگاه بیشتر علوم، از زیست‌شناسی گرفته تا تعلیم و تربیت را تجربه کرد. اما بالاخره بعد از خواندن کتاب اخلاقِ اسپینوزا به سراغ فلسفه رفت، آن رشته را تا دکترا ادامه داد و استاد دانشگاه شد و کتاب‌های فلسفی زیادی تألیف کرد.

هنری توماس در کتاب بزرگان فلسفه یک فصل را به او اختصاص داده و نوشته‌است: «بزرگ‌ترین کار او در فلسفه این بود که افکار پیچیدهٔ فلسفی را به زبان ساده بیان کرد. او فلسفه را، که دور از دسترس مردم عادی بود، به خانه‌های آن‌ها برد و آن را برای همه قابل فهم کرد.»

اما همهٔ این‌ها دورانت را راضی نکرد تا اینکه به قول خودش برای «ارضای حس کنجکاوی» سر از تاریخ درآورده و در زمان استادیِ دانشگاه کالیفرنیا کتاب تاریخ فلسفهاش را نوشت که فیلسوفان و منتقدان دانشگاه او و کتابش را تحسین کردند.

بعد از آن بود که دورانت تصمیم به نوشتن تاریخ تمدن جهان گرفت. همسرش آریل (که قبلاً یکی از شاگردانش بود) با همراهی کردنش در سفرها، به او در نوشتن این کتاب کمک کرد.

او برای نوشتن هر فصل از کتاب به گوشه‌ای از دنیا سفر می‌کرد؛ از مصر و ایران تا سیبری و ژاپن. مقصد او برای نوشتن جلد اول کتاب تاریخ تمدن با عنوان «مشرق‌زمین، گهوارهٔ تمدن» بود. بعد چاپ جلد اول، سفرهای دور دنیایش شروع شد که ۵۰ سال ادامه یافت. در نهایت، در ۱۹۷۵، نوشتن تمامی‌۳۰ جلد کتابش و همچنین سفرهایش به اتمام رسیده است.

زادروز

علی تجویدی (زادهٔ ۱۵ آبان ۱۲۹۸ در تهران – درگذشتهٔ ۲۴ اسفند ۱۳۸۴ در تهران) نوازندهٔ ویلن و سه‌تار، آهنگساز، پژوهشگر و نویسندهٔ اهل ایران بود.

علی تجویدی در ۱۵ آبان ۱۲۹۸ در کوچه ظهیرالاسلام تهران زاده شد. او اصالتاً اهل اصفهان بود. پدرش‌هادی تجویدی برادران وی محمد تجویدی و علی‌اکبر تجویدی از نقاشان سرشناس بودند.

در آبان ۱۳۹۸ مراسم نکوداشت یکصدمین سالروز تولد علی تجویدی در تالار وحدت تهران برگزار شد.

علی تجویدی آموختن موسیقی را از کودکی نزد پدرش «هادی‌خان تجویدی» که در نقاشی از شاگردان کمال‌الملک و در موسیقی از شاگردان درویش‌خان بود آغاز کرد.

پس از مدتی نزد «ظهیرالدینی» به فراگیری فلوت پرداخت خود او نقل کرده که از دوازده سالگی دستگاه‌های موسیقی ایرانی را می‌شناخته‌است."

از شانزده‌سالگی نزد حسین یاحقی نواختن ویولن را آموخت و پس از دو سال به کلاس درس ابوالحسن صبا (که دوست و همکار پدر تجویدی در زمینه نقاشی بود) راه یافت.

به مدت هشت سال در مکتب او به فراگیری ویولن و سه‌تار پرداخت

او مدتی نیز در کلاس درس چند نوازندهٔ ویولن کلاسیک با شیوه نوازندگی غربی آشنایی یافت. پس از آن با راهنمایی صبا، به محفل هنری محمد ایرانی مجرد راه یافت و با بسیاری از هنرمندان سرشناس آشنا شد و از هنرمندانی نظیر: محمد ایرانی مجرد، اسماعیل قهرمانی، سید حسین طاهرزاده و رکن‌الدین مختاری که به آن محفل رفت‌وآمد داشتند، بهره برد. تجویدی یکی از شاگردان سرشناس صبا بود و در غیبت وی کلاس او را اداره می‌کرد. او از نوازندگان نامدار ویلن بود و سال‌ها در هنرستان موسیقی تدریس می‌کرد.

علاوه بر مهارت در نوازندگی، تجویدی در خلق قطعات موسیقی ایرانی، صدها ترانه را با صدای هنرمندان نامدار به اجرا درآورد.

دوران اوج شکوفایی، خلاقیت و شهرت وی به سال‌های همکاری‌اش با دلکش برمی‌گردد.

مثلث تجویدی، دلکش و رحیم معینی کرمانشاهی در سال‌های ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۰ را می‌توان خالق به‌یادماندنی‌ترین قطعات در موسیقی معاصر ایران دانست. جدای از قابلیت‌های حرفه‌ای و تکنیکی هریک از این سه تن در کار خودشان، رابطه عمیق عاطفی که در سال‌های دور میان این سه نفر شکل می‌گیرد را می‌توان عامل اصلی خلق چنین آثاری به‌شمار آورد.

علاوه بر این‌ها تجویدی ده‌ها ترانه برای مرضیه ساخته که از آن جمله، ترانهٔ سنگ خارا است که شعر آن از رحیم معینی کرمانشاهی و تنظیم و ارکستراسیون آن از روح‌الله خالقی و با ارکستر گل‌ها اجرا شده‌است.

او استاد هنرمندانی چون‌هایده و حمیرا بوده‌است.

علی تجویدی پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران فعالیت قابل توجهی نداشت

بنا به گفته خود تجویدی، او از جمله هنرمندانی بود که در سال‌های ابتدایی پس از انقلاب، سازهای خود را شکستند. او در سال‌های پایانی عمر، بسیار کم کارشده بود و تنها کاری مشترک با علی‌اصغر شاه‌زیدی و تصنیفی با صدای محمدرضا شجریان به مناسبت آغاز به کار ارکستر ملی ایران اجرا کرد

آلبوم «یاد استاد» در بهار سال ۱۳۷۷ با صدای علیرضا افتخاری و آثاری از علی تجویدی منتشر شد. او همچنین، منتخب چهارمین همایش چهره‌های ماندگار در سال ۱۳۸۳ بود

وی در ۲۴ اسفند ۱۳۸۴ (۱۵ مارس ۲۰۰۶) در سن ۸۶ سالگی به علت سرطان پروستات درگذشت

آثار بی‌شماری از نواخته‌های علی تجویدی در برنامه‌های ساز سلو و برنامه گل‌ها و سایر برنامه‌های موسیقی رادیو ایران موجود است.

قطعات موسیقی زیر از ساخته‌های معروف تجویدی است:

سالمرگ

عطاءالله زاهد (زاده ۱۲۹۴ در شیراز – درگذشته ۱۵ آبان ۱۳۷۰ در تهران) بازیگر سینما و تئاتر و کارگردان سینما اهل ایران بوده‌است.

زاهد در سال ۱۲۹۴ خورشیدی در شیراز به دنیا آمد و در رشته ادبیات از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل گشت. پدرش تحصیل کردهٔ دارالفنون بود و به موسیقی آشنایی داشت و به دلیل شغل پدرش مدام بین تهران و شیراز دررفت‌وآمد بودند.

وی فعالیت هنری‌اش را سال ۱۳۰۳ با بازی در نمایش رستاخیز سلاطین آغاز کرد.

علاقهٔ بسیاری به علوم قدیمه وی را بر آن داشت تا به‌طور آزاد و ذوقی آن دروس را فراگیرد.

او در سال ۱۳۱۸ به مدرسه مروی و سپس به مدرسه سپهسالار رفت و نزد اساتیدی چون میرزا آقای شیرازی، محمدعلی حکیم، میرزا احمد آشتیانی و آیت‌الله شاه آبادی، علوم فقهی را فراگرفت.

از ۱۳۱۹ زیر نظر سیدعلی خان نصر و صدیق اعلم، فعالیت هنری اش را در رادیو ایران ادامه داد و به همراهی صبا، محجوبی، خالدی، و طاطایی چندین سال آواز می‌خواند.

در نمایشنامه‌های رادیویی هم بازی می‌کرد. سپس به دعوت رادیو دهلی به مدت هشت ماه در بخش فارسی آن رادیو گویندگی کرد. همکارای اش با رادیو، تا سال ۱۳۲۶ که برای تحصیل به خارج رفت، ادامه پیدا کرد. در دههٔ ۱۳۲۹ ضمن ادامهٔ فعالیت در تئاتر، به سینما روی آورد و به عنوان دیلماج در سالن‌های سینما گفتار فیلم‌ها را با صدای بلند برای تماشاگران به فارسی می‌خواند. شکوفایی کارش در تئاتر، در همکاری با عبدالحسین نوشین و حسین خیرخواه، در تئاتر فرهنگ بود. چندی به ایالات متحده آمریکا رفت و مطالعهٔ جدی سینما را آغاز کرد. طی سال‌های دوری از ایران، به ترکیه، مصر، لبنان و هندوستان و چند کشور دیگر سفر کرد. در سال ۱۳۲۷ به ایران بازگشت و پس از تأسیس استودیو آریا به دوبلهٔ فیلم مشغول شد. طی نهضت ملی شدن صنعت نفت ایران فعالیت سیاسی می‌کرد. او فعالیت در سینمای حرفه‌ای را سال ۱۳۳۲ با فیلم ماجرای زندگی به عنوان نویسنده و تهیه‌کننده تجربه کرد. وی مدیر چند شماره از مجله «فیلم‌ها و پرده‌ها» بود. زاهد در ۱۵ آبان ۱۳۷۰ درگذشت و در گورستان ابن‌بابویه به خاک سپرده شد.

فعالیت‌ها​

از بنیان‌گذاران اتحادیه صنایع فیلم ملی ایران

از مؤسسین حسینیه ارشاد

۱۳۲۵، فیلم «برف روی پاها» (در ایران: مرا ببخش، مدیر دوبلاژ عطاالله زاهد و با گویندگی ایرج دوستدار، اسدالله پیمان، مهری عقیلی و مهین دیهیم، نخستین فیلمی‌که در تهران دوبله شد و در در سینما دیانا و پارک نمایش داده شد)

۱۳۲۷، نخستین استودیو آریا با همکاری مهدی امیرقاسم خانی، جلال مغازه‌ای، احمد شیرازی، سعید غیاثی و دوبلهٔ «آهنگ شهرزاد» ساخته بارتر رایش (نخستین فیلمی‌که به شیوه ضبط مغناطیسی صداگذاری شد)

۱۳۳۳، با ماجراهای زندگی (نویسنده و تهیه‌کننده، با مشارکت مهدی خالدی)

از اعضای هیئت رئیسه اتحادیهٔ صنایع فیلم ملی ایران در دههٔ ۱۳۴۰

در سال ۱۳۳۵ به عنوان نویسنده و کارگردان با فیلم بوسهٔ مادر کارش را در سینما آغاز کرد. زاهد در حین بازی در فیلم چشم به راه، همچنین مشغول ساخت چهارمین فیلم خود «مُردم از خوشی» بود که این اتفاقات باعث متوقف شدن فیلم و همین‌طور عدم امکان ادامهٔ فیلمسازی زاهد شد.

۱ - چشم‌به‌راه (۱۳۳۷ به علاوه تهیه‌کننده) با شرکت ایرن، تهمینه، حیدر صارمی‌و محسن مهدوی

۲ - بازگشت به زندگی (۱۳۳۶) با شرکت ناصر ملک‌مطیعی، مهین معاون‌زاده و هوشنگ بهشتی

۳ - بوسه مادر (۱۳۳۵) با شرکت مهین دیهیم، شهلا ریاحی و محسن مهدوی

عطاءالله زاهد بعد از انقلاب ۱۳۵۷ و با بازی در فیلم راهی به سوی خدا (به کارگردانی جلال مهربان و با حضور رضا بیک‌ایمانوردی، محصول ۵۹–۱۳۵۸) مجددا فعالیت سینمایی‌اش را آغاز کرد (البته این فیلم به نمایش در نیامد).

در مورد گویندگان زاهد، احمد رسول‌زاده نیز در کارهایی نظیر سریال هزاردستان، سمندر و در مسیر تندباد گوینده عطاءالله زاهد بوده‌است. اما فیلم‌هایی که صدابرداری سر صحنه بوده و شاهد بازی زاهد با صدای خودش هستیم

سوم نوامبر 245 میلادی ۲۴۵ - تأسیس شهر قزوین به دستور شاپور اول.

قَزوین (دربارهٔ این پرونده تلفظ راهنما·اطلاعات) یکی از شهرهای ایران است که در قسمت مرکزی این کشور واقع شده و در گذشته برای مدتی پایتخت ایران نیز بوده‌ است. شهر قزوین، مرکز استان قزوین، در بلندای ۱٬۲۷۸ متری از سطح دریا واقع شده‌ است. تاریخچه و ریشه شهر قزوین به دوران ساسانیان باز می‌گردد زمانی که به دستور شاپور پادشاه ساسانی رونق یافت. قزوین شاه‌راه اقتصادی جاده ابریشم، سال‌ها محل گذر تجار و بازرگانانی بود که کالاهای خود را از شرق به غرب می‌بردند

قزوین در زمان حکومت صفوی ۵۷ سال پایتخت ایران بوده و از همین رو دارای اماکن و موزه‌های تاریخی بسیاری است

قزوین پایتخت بزرگ خوشنویسی ایران است و از جمله خوشنویسان معروف خط پارسی می‌توان به میرعماد قزوینی اشاره کرد

قزوین از نظر تعداد اثر تاریخی رتبه نخست در ایران و سوم در جهان را دارد، که از این آثار کهن و باستانی گوناگون می‌توان کاروان‌سرای سعدالسلطنه، مسجد جامع قزوین، میمون قلعه، حمام قجر، آب انبار سردار، پیغمبریه، کاخ چهل‌ستون، امامزاده حسین و خیابان سپه (اولین خیابان ایران) نام برد

قزوین به دلیل قرار گرفتن در مسیر ارتباطی شرق به غرب و جنوب به شمال کشور، نزدیکی به تهران و کرج، دارا بودن چندین شهرک صنعتی و نیز امکانات مناسب آموزشی و علمی‌از جمله چندین دانشگاه دولتی و غیر دولتی از جمله دانشگاه بین‌المللی امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین و دانشگاه آزاد اسلامی‌- باراجین از موقعیت مناسبی در ایران برخوردار است

قزوین به علت دارا بودن ۲ هزار و ۵۰۰ هکتار باغستان کهن در اطراف شهر و وجود بوستان ۱٬۴۰۰ هکتاری باراجین در سال ۱۳۹۲ از سوی معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور به عنوان شهر پاک ایران انتخاب شد .

قزوین شهری فارسی زبان است.

زبان مادری اکثر اهالی اصیل شهر قزوین فارسی همراه با لهجه خاص قزوینی است.

زبان‌های تاتی، گیلکی و آذری نیز در قزوین تکلم می‌شود. علی‌رغم حضور تات‌ها، گیلک‌ها و آذری‌ها در شهر قزوین، اغلب آن‌ها بومی‌خود شهر قزوین نمی‌باشند، و از اقصی نقاط ایران و استان قزوین به شهر قزوین آمده‌اند. کردها و لرها از دیگر اقوام شهر قزوین هستند.

ره آورد شهر قزوین پسته، باقلوا و انواع شیرینی سنتی متنوع از جمله باقلوای لوزی، باقلوای پیچ یا گل رز، شیرینی پادرازی، نان نخودی قزوین (شیرینی نخودی)، نان چرخی، نان برنجی (شیرنی برنجی)، نان بادامی‌قزوین (شیرینی بادامی)، شیرینی اتابکی (شیرینی ولیعهدی)، نان قندی (شیرینی قندی)، نان نازک (نازک پسته‌ای) است.

زادروز

قاسم افشار (زادهٔ ۱۳ آبان ۱۳۳۰، قصرشیرین – درگذشتهٔ ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۷، تهران از گویندگان باسابقه خبر شبکه یک صدا و سیما بود.

او که از ابتدای انقلاب ۱۳۵۷ گوینده اصلی اخبار سیاسی در این سازمان بود، پس از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ دیگر در اخبار تلویزیون ایران ظاهر نشد

برخی منابع غیبت او را سیاسی و در اعتراض به سرکوب‌های پس از انتخابات ارزیابی کردند، وی خود در مقابل چنین برداشتهایی سکوت اختیار کرده بود اما همکار قدیمی‌او محمدرضا حیاتی از جمله افرادی بود که به تکذیب خبرهایی پرداخت که قطع همکاری افشار با تلویزیون را به حوادث سال ۸۸ نسبت می‌دادند

وی ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۷ درگذشت.

افشار دوشنبه ۱۳ آبان ۱۳۳۰ در قصر شیرین به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران و قصرشیرین طی کرد. سپس برای ادامه تحصیل به مدرسه عالی پارس رفت و در رشته روانشناسی ادامه تحصیل داد. با وقوع انقلاب فرهنگی تحصیلات دانشگاهی او نیمه‌تمام ماند؛ ولی بعد از بازگشایی دانشگاه‌ها کارشناسی روانشناسی را از دانشگاه علامه طباطبایی دریافت کرد. او سپس کارشناسی ارشد خود را در همین رشته از دانشگاه آزاد اسلامی‌اخذ نمود.

او از کودکی و دوران مدرسه به اجرای برنامه علاقه داشت و در دوره دبیرستان این علاقه به سمت گویندگی خبر کشیده شد

وی علاوه بر گویندگی اخبار صدا و سیما، به عنوان کارشناس ارشد با سازمان پژوهش‌های علمی‌نیز همکاری می‌کرده‌است

در سالهای پایانی دهه ۶۰ و در شرایطی که در اوج فعالیت حرفه‌ای بود، دخترش را در اثر خفگی از دست داد، براساس آنچه نقل شده مرگ فرزندش در اثر انسداد مجاری تنفسی به دلیل بسته شدن با پاک‌کن بوده.

افشار از سال ۱۳۶۰ کار گویندگی خبر را در صدا و سیما آغاز نمود او از قدیمی‌ترین گویندگان صدا و سیما بود

سعید فانیان مدیر سابق شبکه سوم سیما در سایت شخصی خود گفته که قاسم افشار فقط در موارد اندکی با رادیو همکاری کرده و همواره گوینده اصلی مشروح اخبار تلویزیون بوده‌است. به گفته فانیان، افشار همواره به عنوان چهره شاخص خبر سیما مطرح بوده و در کار خویش مسلط بود

افشار به عنوان یکی از گویندگان باتجربه و پیش‌کسوت، نظریاتی در باب گویندگی خبر و حواشی آن دارد. بنا به تعریف او، «خبر تنها آگاهی رساندن است» به گفته او تجربیاتی که در زمان گویندگی اخبار جنگ ایران و عراق به‌دست‌آورد، هیچگاه تکرار نخواهند شد. او دربارهٔ سانسور اخبار در ایران گفته‌است «در کشور ما بین خبر سقوط هواپیما در برزیل تا سقوط همین هواپیما در عربستان تفاوت زیادی است.» از دید او مورد پسندترین اخبار، خبرهای مربوط به سازندگی کشور ایران بوده و همیشه آرزو می‌کرده که خبر سقوط صدام حسین را او اعلام کند و برعکس مایل نبوده که خبر درگذشت روح‌الله خمینی را او اجرا کند

اگرچه در اردیبهشت ۱۳۸۷ خبرگزاری‌های داخلی ایران گزارش دادند که افشار آخرین روزهای خود را در صدا و سیما سپری می‌کند ولی فانیان در دی ماه ۱۳۹۰ گفت که افشار دو سال است به همکاری خود با تلویزیون خاتمه داده‌است

به گفته رویداد، پس از این احضار شده و برای حضور مجدد قرار گرفته‌است سه روز بعد سایت‌های خبری شفاف و جهان نیوز این ادعا را شایعه خواندند و با مقایسه غیبت افشار با غیبت مرتضی حیدری از تلویزیون، پیش‌بینی کردند که دروغ بودن این شایعه (غیبت افشار از تلویزیون) به زودی آشکار خواهد شد. ولی دو سال بعد سعید فانیان مدعی شد که افشار «هیچگاه در استخدام صدا و سیما نبوده‌است.» فؤاد بابان گفته‌است که در مورد خروج افشار از صدا و سیما بی‌مهری شده‌است

قاسم افشار در ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۷ در سن ۶۶ سالگی در اثر سکته قلبی درگذشت

سالمرگ

ستّار بهشتی (۱۳۵۶–۱۳۹۱) کارگر و وبلاگ‌نویس ایرانی بود که در تاریخ ۹ آبان ماه ۱۳۹۱ توسط پلیس فتا دستگیر شد. او به اتّهام «اقدام علیه امنیت ملی از طریق فعالیت در شبکهٔ اجتماعی و فیس‌بوک» بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شده بود در مدّت بازجویی به شدت از سوی پلیس فتا شکنجه شد و در همین جریان درگذشت و در گورستان رباط کریم (محل زندگی‌اش) به خاک سپرده شد. بر اساس گزارش ثبت شده در روابط عمومی‌بهشت زهرای تهران، بهشتی در ۱۳ آبان ماه فوت کرده‌است

پس از انتشار خبر مرگ بهشتی، ۴۱ نفر از زندانیان سیاسی در نامه‌ای که در سایت کلمه منتشر شد اعلام کردند که «ستار بهشتی روزهای ۱۰ و ۱۱ آبان ۱۳۹۱ در بند ۳۵۰ اوین بوده و آثار شکنجه در تمام قسمت‌های مختلف بدنش مشهود بوده‌است

در این نامه گفته شده که بهشتی در بازداشتگاه پلیس ایران مورد ضرب و شتم قرار گرفته، از سقف آویزان شده، دست‌هایش را به صورت قپانی بسته‌اند و با لگد به سر و گردنش ضربه زده‌اند

کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران در گزارشی که در ۱۹ آبان ۱۳۹۱ منتشر کرد به نقل از یکی از بستگان بهشتی که جنازهٔ او را دیده بود نوشت: «روی سرش فرورفتگی بزرگی بوده و روی سرش گچ کشیده بودند. صورتش باد کرده بوده‌است. به محض این که بند کفن را باز کردند از کنار زانوی راستش به کفن خون زده و کفن کاملاً خونی شده‌است. علائمی‌از کالبد شکافی هم روی بدنش بوده‌است

مادر ستار بهشتی نیز در مصاحبه با سحام‌نیوز از خونی بودن کفن وی در هنگام دفن کردن سخن گفته‌است

ویکتوریا نولاند سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا، روز جمعه (۹ نوامبر) ضمن اشاره به این‌که «این وبلاگ‌نویس ۳۵ ساله، گناهی جز بیان عقیدهٔ سیاسی خود، مرتکب نشده بود» از مسئولان جمهوری اسلامی‌خواست چگونگی این قتل را بررسی کنند